Podróż do Domu - postój nr 3 "Otwórz się na wsparcie Wszechświata"

Rzeczywistość, którą dostrzegasz każdego dnia - jest odbiciem świata, który masz w sobie.

Jeśli nasze myśli nas nie wspierają, to jak możemy oczekiwać, że inni będą wiedzieli jak nas wspierać, jak nam mogą pomóc? Musimy wziąć odpowiedzialność za swoje myśli,

emocje i wspierać w pierwszej kolejności siebie i pomagać sobie każdego dnia.

Kiedy jesteśmy w potrzebie, kiedy jest nam z jakiegoś powodu źle, smutno, łapiemy tzw „doła” – zadajmy sobie pytanie „ w jaki sposób mogę sobie pomóc”?

Ciekawa jestem jak często my kobiety zadajemy sobie to pytanie?

Z doświadczenia wiem doskonale, że my jesteśmy Mistrzyniami Świata w zadawaniu sobie pytania „jak jeszcze mogę pomóc dzieciom, mężowi, mamie czy siostrze”?

Ale ile z nas zastanawia się jak może pomóc sobie samej?

Każdego dnia mamy na głowie tak wiele obowiązków, tak wiele myśli smutnych, pełnych lęków, przygnębiających potrafi kotłować się w naszych głowach. Jakże często zamiast zatrzymać się, zagłębić się w sobie – szukamy winnych poza sobą? Bo tak jest wygodniej?

Wkurzamy się na znajomych, na współpracowników, na męża, na nasze dzieci, na sąsiada.

Jeśli mamy pretensje do innych o brak wsparcia czy pomocy, wchodzimy w tym momencie

w rolę ofiary. Czy to nam w czymkolwiek pomoże? Czy postawa „ofiary” jest przyjemna,

czy posuwa nas do przodu, czy to jest takie przyjemne użalanie się nad sobą i „celebrowanie” tych emocji negatywnych, pełnych żalu i osądów?

Mam wrażenie, że często myślimy, wręcz oczekujemy, że inni będą czytać w naszych myślach

i to oni będą wiedzieli, kiedy my potrzebujemy wsparcia. A tak nie jest.

Każdy z nas ma swoje zmartwienia, problemy i nie oczekujmy, że inni będą „prorokami”

i będą w stanie wiedzieć co my czujemy, czego my potrzebujemy.

Natomiast musimy wiedzieć, że tak jak i my chcemy pomagać i wspierać innych, tak inni również są gotowi do pomocy nam. Wystarczy tylko poprosić.

Często nam kobietom wydaje się, że wszystko ale to absolutnie wszystko jest na naszej głowie.

A czy to nie jest tak, że to właśnie my kobiety nie potrafimy prosić o pomoc?

Czy to nie my uważamy, że wszystko potrafimy zrobić najlepiej i dlatego bierzemy na siebie nadludzkie ilości obowiązków, pracy, zadań i na tzw. koniec dnia okazuje się,

że nie wyrabiamy na zakrętach bo pranie, gotowanie, sprzątanie, lekcje z dzieckiem,

spacer z psem, praca wieczorem zdalna i obiad ugotowany na 3 dni?

Przeczytałam kiedyś takie zdanie „Ostatecznie proszenie o wsparcie jest przecież istotnym aktem dawanie sobie wsparcia”. Jednym z naszych największych błędów jest nieszukanie wsparcia. A przecież przejście z pozycji ofiary do silnej osoby, która dba o siebie, która troszczy się o siebie to niesamowity krok milowy w naszym rozwoju i jakże przepięknie może zmienić nasze życie. Proszenie o pomoc to jest to również akt odwagi. Proszenie o pomoc nie ma nic wspólnego ze słabością jeśli oczywiście nie jest naszym nagminnym nawykiem.

Patrząc na kobiety, które mnie otaczają, które przyjeżdżają na organizowane przez nas warsztaty, spotkania – są to prawdziwe bohaterki, które mierzą się codziennie z przeciwnościami losu i w efekcie często są zmęczone życiem, swoją rzeczywistością,

pracą, dziećmi, chorobami. Patrząc sama na siebie, na to ile ja sama biorę codziennie na swoje barki, a jak mało daję sobie czasu na wypoczynek i regenerację doszłam do wniosku,

że w tej „podróży” czas zwrócić naszą, kobiecą uwagę na ten aspekt.

Kolejnym krokiem milowym w naszej Podróży jest otworzenie się na wsparcie Wszechświata.

O tym będę pisała więcej w kolejnych postach ale w tym miejscu pragnę zaznaczyć ten punkt.

Bo bez zaufania i wiary w to, że Wszechświat nas wspiera nie pojedziemy daleko w naszej Podróży. W mojej ocenie z tym Wszechświatem jest jak z mądrym Rodzicem – mądry i świadomy Rodzic nie wyręcza swojego dziecka w czynnościach, o które prosił aby dziecko wykonało. Pozwala nauczyć się dziecku nowej umiejętności, rozwinąć skrzydła, doświadczać, smakować. Natomiast każdy kochający Rodzic jest dla swojego Dziecka w stanie gotowości i gdy Dziecko poprosi o pomoc – Mama lub Tata jest, pomaga, pokazuje, podpowiada, ukierunkowuje.

My zawsze, każdego dnia i w każdej chwili możemy zwrócić się do Wszechświata

z prośbą o pomoc, o wsparcie o podpowiedź.

Kiedyś w Kursie Cudów przeczytałam takie trzy pytania, jakie można zadać i jednocześnie poprosić o odpowiedzi i wskazówki. Przeczytałam je kilka lat temu i od tego czasu codziennie po porannej medytacji zadaję w myślach kierując je do Wszechświata:

„Proszę daj mi wskazówkę gdzie powinnam dziś pójść?

Co powinnam dziś zrobić?

Z kim powinnam porozmawiać i o czym?”.

Praktykując, medytując , wsłuchując się w siebie, a jednocześnie będąc w kontakcie z moim Wszechświatem i zadając powyższe pytania, otrzymuję każdego dnia piękne wskazówki,

stają na mojej drodze niesamowici ludzie gotowi mi pomagać, chcący iść dalej ze mną przez życie ramię w ramię lub zwyczajnie uśmiechnąć się tylko albo aż i pozostawić po sobie piękny ślad w moim sercu. Zadając sobie te pytanie i rozpoczynając z nimi dzień, każdy problem, czy blokadę natychmiast traktuję jako lekcję. Nie odbieram niczego w kategorii „dramatu życiowego” – myślę sobie „skoro prosiłaś o wskazówki, o lekcje - to masz!!

nie ma po co się w tej chwili mazgaić, tylko działaj kobieto” 😊

Zadanie nr 1 na dziś – zwolnij dziś, uspokój umysł i ciało. Zanurz się w medytacji lub modlitwie, pozwól sobie usłyszeć głoś Twojego serca. Daj sobie dłuższą chwilę i zastanów się nad tym co niesiesz każdego dnia, z czym borykasz się na co dzień, co Ciebie zżera od środka i zapisz odpowiedzi na poniższe pytania:

Czy jest Tobie z tym problemem dobrze?

Czy chcesz się od niego uwolnić? Czy jesteś gotowa na zmiany i chcesz pozwolić sobie pomóc?

Czy codziennie jesteś dla siebie samej wsparciem czy ukochujesz siebie tak jak kochasz swojego najlepszego przyjaciela, jak swoje dziecko?

Czy potrafisz prosić o pomoc? Czy jesteś gotowa przyjąć pomoc?

Czy masz w sobie na tyle odwagi aby poprosić o pomoc w rozwiązaniu Twojego problemu / problemów?

Czy masz do kogo zwrócić się o wsparcie? Czy zwrócisz się o wsparcie do tej osoby?

Czy potrafisz zaufać we wsparcie płynące od Wszechświata?

Czy jesteś gotowa poprosić Wszechświat o pomoc?

Czy jesteś gotowa przyjmować wskazówki od Wszechświata?

Zadanie nr 2 na dziś – po codziennej porannej medytacji zadawanie trzech poniższych pytań niech stanie się Twoim nawykiem do regularnego praktykowania 😊

„Proszę daj mi wskazówkę gdzie powinnam dziś pójść?

Co powinnam dziś zrobić?

Z kim powinnam porozmawiać i o czym?”.

Pięknego dnia 😊

Sat Nam

Malwina

#wyzwanie#rowzój#pracazesobą#emocje#podróżdodomu